Decyzja o wejściu w związek wiąże się z obdarzeniem drugiej osoby ogromnym zaufaniem. Przez wielu traktowana jest jak ryzyko, które jednak warto ponieść. Co w sytuacji, gdy pieczołowicie budowana relacja rozpada się albo przynajmniej traci swoje solidne fundamenty, bo partner dopuści się zdrady? Zdrada męża, tak samo, jak zdrada żony to problem, z którym nierzadko oszukana osoba nie potrafi poradzić sobie sama. Wtedy pomocne mogą się okazać spotkania w poradni psychologicznej w Wołominie. Spis treści: Kiedy zaczyna się zdrada? Oznaki zdrady – co powinno wzbudzić Twoją czujność? Z kim zdradzają żony? A z kim mężowie? Zdrada męża / zdrada żony – co zrobić, gdy już wiesz? Zdrada męża lub zdrada żony – kiedy pomoc specjalisty? O zdradzie myślisz, jak o czymś abstrakcyjnym, co zdarza się innym i jest możliwe w filmach, ale na pewno nie dotyczy Ciebie ani Twojego partnera lub partnerki? Wchodząc w związek partnerski czy małżeński, raczej nikt nie zakłada, że za jakiś czas zostanie oszukany. Ani też nie przewiduje, że sam zaliczy „skok w bok”. Jednak życie pisze różne scenariusze, co jest częstym powodem wizyty u specjalisty z poradni psychologicznej w Wołominie. Historie osób, które zdecydowały się wziąć udział w psychoterapii indywidualnej i/lub grupowej pokazują dobitnie, że niestety, ale nawet w najlepszych związkach może dojść do zdrady. Czasem nie da się temu zapobiec ani przewidzieć katastrofy. Można jednak dowiedzieć się: kiedy zaczyna się zdrada, jak rozpoznać zdradę męża / żony, z kim zdradzają żony / mężowie, jakie są najczęstsze oznaki zdrady, czy zdradę można / da się wybaczyć, jak żyć po zdradzie. Oznaki zdrady pozwolą zareagować dość szybko i zadecydować o dalszych losach swoich i związku. Dla niektórych jest to moment definitywnego pożegnania, dla innych kryzys, który można pokonać, a nawet wyjść z niego wzmocnionym. A jak będzie z Tobą? Kiedy zaczyna się zdrada? Na to pytanie o, to kiedy zaczyna się zdrada, nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Można jednak założyć, że zdrada jest emocjonalna lub cielesna. Nie zawsze pójście do łóżka jest momentem przełomowym. Jeżeli czujesz, że to, co robisz z inną osobą, która nie jest Twoim partnerem/partnerką jest niewłaściwe, nie spodobałoby się Twojej drugiej połówce i masz potrzebę, aby kryć się ze swoimi czynami czy słowami, to może świadczyć o zdradzie. Jednak dla większości osób flirt, potajemne spotkania, a nawet pocałunki to jeszcze nie zdrada. A na pewno nie „poważna zdrada”, którą bez wątpienia jest pójście z kimś do łóżka. Jednak nawet na tym etapie, wiele kobiet czy mężczyzn znajduje uzasadnienie dla swojego zachowania tłumaczeniami, że „to nic nie znaczyło”, „to było tylko raz”, „bez uczuć się nie liczy”. UWAGA! Warto już na samym początku związku przedyskutować z partnerem, co dla niego znaczy zdrada. Dla jednej osoby zdrada żony to wyjście do restauracji z dawnym znajomym, a dla innej uśmiech do obcego człowieka na ulicy czy wejście na portal randkowy. Wachlarz definicji bywa bardzo szeroki! Oznaki zdrady – co powinno wzbudzić Twoją czujność? Zastanawiasz się, jak rozpoznać zdradę żony? Szukasz w zachowaniu męża oznaki zdrady? Jeżeli masz podejrzenia co do nieuczciwości partnera, to lepiej szybko skonfrontuj z nim swoje podejrzenia. Ale uważaj, bo nadmierna obsesja, kontrola, bezpodstawne oskarżenia, totalny brak zaufania mogą obrócić się przeciwko Tobie. Niestety, często pacjentami poradni psychologicznej w Wołominie są osoby, które uroiły sobie, że partner jest wobec nich nieuczciwy i na każdym kroku, w każdym słowie szukają oznaki zdrady męża czy żony. To niszczy – Ciebie oraz związek. Są jednak takie oznaki zdrady żony lub męża, które faktycznie powinny wzbudzić Twoją czujność. Zazwyczaj niepokojące są zmiany zachowania: partner zaczął wracać do domu później niż zwykle i znajduje na to różne (nie zawsze racjonalne) wytłumaczenia – auto zepsute czwarty raz w miesiącu, kolejny dzień nadgodzin, kolega znów poprosił o przysługę – im częściej i więcej takich wymówek, tym bardziej podejrzane zachowanie partnera, mąż lub żona bardziej niż kiedykolwiek chroni swojej prywatności – zmienia hasła do telefonu i komputera, ukradkiem odczytuje wiadomości, szybko je kasuje, partner traci zainteresowanie współżyciem seksualnym, partner staje się nerwowy, spięty, szuka zaczepki, powodu do kłótni. To tylko niektóre z zachowań mogących świadczyć o tym, że zdrada męża czy zdrada żony jest faktem. Jednak pamiętaj – domysły nie są podstawą do rzucania oskarżeń. Jeżeli udało Ci się rozpoznać zdradę męża, a nawet zdobyć dowody na jego niewierność: Zapytaj wprost: „Czy mnie zdradzasz?”, Sformułuj tezę: „Mam prawo podejrzewać, że mnie zdradzasz”, Powiedz wprost, co wiesz: „Wiem, że nie miałeś w tym tygodniu nadgodzin ani spotkania z kolegami z pracy”. Partner może zareagować na dwa sposoby – wykręcać się, tłumaczyć, kłamać albo (do czego wcześniej czy później dochodzi) przyznać się do winy. Ale gdy zdrada męża czy zdrada żony staje się faktem, co zrobić z tą wiedzą dalej? Z kim zdradzają żony? A z kim mężowie? Jak wynika ze statystyk, panowie zdradzają częściej niż panie (45 % do 21%). O ile przyjęło się twierdzenie, że mężczyźni często szukają szczęścia w ramionach młodszych, bardziej seksownych i otwartych partnerek, o tyle ciekawi, z kim zdradzają panie? Kobiety coraz śmielej decydują się na związek albo jednorazową przygodę z młodszym partnerem, zwłaszcza gdy jest pełen energii, zadbany i zapatrzony w swoją starszą kochankę. W grupie zdradzających kobiet najczęściej są te robiące karierę, wykształcone i zajmujące dobrą pozycję zawodową, spędzające dużo czasu poza domem i podróżujące służbowo. Kochanków znajdują w pracy, ale też na siłowni czy serwisach randkowych, gdzie niewinne flirty przekształcają się w płomienne romanse. Jak zdradzają żony, a jak mężowie? Przyjęło się (i nie bezpodstawnie), że w romansach kobiety szukają czegoś innego niż mężczyźni. Zastanawiasz się, jak zdradzają żony? Ich wybory są raczej przemyślane, w ramionach kochanka szukają tego, czego nie znajdują (już) u męża – poczucia bezpieczeństwa, fascynacji, docenienia, zainteresowania. Zazwyczaj ich związki trwają dłużej i oprócz seksu opierają się na budowaniu relacji, rozmowach, wsparciu. Mężczyźni częściej szukają jednorazowych przygód. Dlatego, odpowiadając na pytanie, jak wygląda zdrada męża, wyjaśniamy – jest krótka, intensywna, zazwyczaj z młodszą partnerką, ale często nie ma prowadzić do rozpadu małżeństwa, tylko do urozmaicenia monotonii życia codziennego, gdzie partner często czuje się odsunięty, np. po pojawieniu się na świecie dzieci. Zdrada męża / zdrada żony – co zrobić, gdy już wiesz? Masz niezbite dowody, świadka albo partner czy partnerka przyznał się do winy? Kończy się etap podejrzeń, a przychodzi czas na zderzenie się z rzeczywistością i znalezienie odpowiedzi na najważniejsze pytanie – co dalej? Czy zdrada męża da się wyjaśnić? Czy zdrada żony przekreśla to, co do tej pory udało się zbudować? Wtedy trzeba zadać sobie pytania: Czy jestem w stanie wybaczyć / zrozumieć / usprawiedliwić to, co się stało? Jak długo trwała zdrada – czy była jednorazowym skokiem w bok np. po alkoholu, czy trwała dłużej? Czy chce dalej żyć z tą osobą? Czy partner / partnerka deklaruje zerwanie z kochankiem / kochanką i naprawę wyrządzonych szkód? Decyzji nie podejmuj pod wpływem chwili. Daj sobie czas! Niekiedy potrzebny jest tydzień, czasem miesiąc, a innym razem rok. Jeżeli osoba, która Cię zdradziła, faktycznie chce prosić o przebaczenie i naprawić to, co zepsuła, musi uzbroić się w cierpliwość. Czas to nierzadko za mało, aby zapomnieć i przejść do porządku dziennego z tym, co się stało. Potrzebna może być psychoterapia, separacja, oddzielne zamieszkanie. Do tego wszystkiego, tak samo, jak do uczucia złości, rozczarowania, frustracji masz pełne prawo! Czego nie powinieneś / nie powinnaś robić? Obwiniać się – nie daj sobie wmówić, że do zdrady doszło z Twojej winy. Romans można próbować usprawiedliwić, ale winę ponosi wyłącznie osoba, która dopuściła się złamania przysięgi. Dajesz ukochanemu drugą szansę? Jak zatem żyć z brzemieniem zdrady? Odcięcie się od wydarzeń z przeszłości to najlepsze rozwiązanie. I choć jest niesłychanie trudne, daje nadzieję na przywrócenie w związku harmonii oraz odbudowanie zaufania. Zdrada męża lub zdrada żony – kiedy pomoc specjalisty? Dla wielu osób, zwłaszcza tych, które prawdziwie kochały partnera, ufały mu bezgranicznie, zdrada męża / zdrada żony jest traumatycznym, bardzo bolesnym przeżyciem. I nie ma w tym przesady, bo czasem taka wiadomość spada jak przysłowiowy grom z nieba, zaburzając poczucie bezpieczeństwa i stabilizacji. Problem jest tym większy, im więcej Was łączy – dzieci, dom, wspólni znajomi i przyjaciele, majątek. Jeszcze trudniej jest, gdy ofiarą zdrady męża staje się niepracująca żona, nieposiadająca własnego źródła dochodu. To wszystko naraz może sprawić, że nawet widząc oznaki zdrady, starasz się od siebie odrzucić ten obraz. Miesiącami tłumaczysz partnera, pobłażasz mu, nie odzywasz się, a to wszystko dla dobra rodziny. Efekt? Osoby, które podejrzewają zdradę żony albo widzą oznaki zdrady męża, bardzo często czują się winne. Choć jest to absurdalne, uważają albo dają sobie wmówić, że zawiniły, były nie dość dobre i partner miał ich dość. To prosta droga do tego, żeby wpaść w depresję albo stracić poczucie własnej wartości i pewność siebie. Tymczasem honorowo zachowujący się partner powinien najpierw próbować naprawić związek, gdy ten szwankował, porozmawiać o swoich rozczarowaniach i oczekiwaniach, a wreszcie, gdy faktycznie nie chce kontynuować związku – rozstać się lub wnieść o rozwód. Prawo do ułożenia sobie życia na nowo zyskuje potem. Zdrada żony sprawiła, że nie umiesz już zaufać jej ani innej kobiecie? Nieustannie szukasz oznak zdrady u męża, bo słyszałaś na ten temat plotki? Boisz się zranienia, dlatego stale kontrolujesz partnera? Jest wiele sytuacji związanych ze zdradą i podejrzewaniem jej, które wymagają profesjonalnej pomocy. Znajdziesz ją u terapeuty z poradni psychologicznej w Wołominie – Spokój w Głowie. Specjalista prowadzi sesje indywidualne i grupowe dla osób, które chcą wiedzieć, jak rozpoznać zdradę męża i jak wybaczyć zdradę żony.

Zdarza się tak, że jedno z ludzi czuje się samotne, odrzucone lub traktowane jak powietrze. Wyjazdy do sanatorium sprzyjają poznawaniu nowych ludzi i często są dla dojrzałych osób okazją do tego, aby powrócić wspomnieniami do lat młodości i dać się ponieść emocjom. Dlaczego dochodzi do zdrady w dojrzałym związku i co robić

Poczucie winy - skąd się bierze? Chociaż jest nieprzyjemne, poczucie winy świadczy o dojrzałości emocjonalnej. Jednak w niektórych przypadkach jest objawem choroby. Jak więc odróżnić zdrowe aspekty poczucia winy od zwiastunów chorobowych? Poczucie winy to jedna z emocji naturalnie towarzysząca człowiekowi, wychowanemu zgodnie z powszechnymi zasadami moralnymi. Spis treściSkąd bierze się poczucie winy?Jaką rolę spełnia poczucie winy?Kiedy poczucie winy jest zbyt wysokie?Jak uwolnić się od chorobliwego poczucia winy? Poczucie winy - któż z nas czasem go nie czuje? Mimo że uczucie jest nieprzyjemne, psycholodzy traktują je jako objaw dojrzałości psychiki. Dojrzali ludzie powinni bowiem odczuwać winę, gdy zrobią komuś krzywdę. Gdyby tak nie było, stalibyśmy się psychopatami o zaburzonej osobowości. Skąd bierze się poczucie winy? Poczucie winy rozwija się z lęku. Początkowo jest tak, że dzieci nie robią złych rzeczy, bo boją się kar. Rodzice wyrażają dezaprobatę, stosują sankcje i w ten sposób wymuszają na dzieciach przestrzeganie zasad moralnych – „nie kłam”, „słuchaj starszych” itp. Jeżeli w dodatku rodzice sami w miarę konsekwentnie trzymają się tych zasad, przestrzegają ich, a dziecko ma do rodziców zaufanie, lęk przed karą zamieni się wkrótce w głos sumienia. Nawet jeśli rodzic nie mówi już „nie kradnij”, dziecko i tak „słyszy” ów głos. Ten proces można nazwać dojrzewaniem społecznym lub socjalizacją. Powoduje on, że dojrzałe osoby przestrzegają norm społecznych i chcą ich przestrzegać. Gdyby rodzice nie stosowali sankcji, byli zbyt pobłażliwi, niezainteresowani tym, co robi dziecko, nie uczyli norm lub uczyli ich niekonsekwentnie (np. tata podważa zdanie mamy lub rodzic mówi, że nie można kłamać, a sam kłamie), to wychowaliby dzieci, które nie przestrzegają norm. Te dzieci mogą robić złe rzeczy bez odczuwania wyrzutów sumienia. Jest to zaburzenie nazywane psychopatią. Psychopatami mogą stać się też dzieci wychowywane przez instytucje – im brak bliskich osób, od których można i chce się uczyć dobrego postępowania. Czytaj też: KŁAMSTWO nasze powszednie, czyli dlaczego mówimy nieprawdę PRZEPRASZANIE: jak przepraszać, żeby przeprosić? POZYTYWNE MYŚLENIE ma wielką moc – wykorzystaj jego siłę Jaką rolę spełnia poczucie winy? Poczucie winy hamuje nas przed dopuszczeniem się podłych uczynków, ale ma też inną właściwość – powoduje, że gdy uczynimy coś złego, pragniemy zostać za to ukarani! Kara, odpokutowanie i zadośćuczynienie przynoszą bowiem ulgi sumieniu. To dlatego przepraszamy kogoś, gdy zrobimy mu przykrość i dlatego chodzimy do spowiedzi. To dlatego niektórzy przestępcy przyznają się sami do winy, nawet jeśli nie ma szans, aby zostali złapani. Bywa, że poczucie winy każe złoczyńcy pozostawić na miejscu zbrodni ślady, dzięki którym policji uda się go wykryć. Tak się dzieje dlatego, że w naszej duszy wina uruchamia się autonomicznie, niezależnie od naszej woli i świadomości. Po prostu robiąc złe rzeczy, czujemy się winni, czy nam się to podoba, czy nie. O tym, czy poczujemy się winni, zdecydowały za nas wychowanie i konstrukcja osobowości. Sami nie mamy na to wielkiego wpływu. Oczywiście ludzie popełniają złe czyny i wcale nie poszukują za to kary, jednak wyrzuty sumienia i tak będą ich dręczyć. Objawi się to np. poczuciem utraty dobrostanu psychicznego, częstszym chorowaniem. Prawdziwa ulga pojawia się dopiero, gdy naprawimy krzywdę, ktoś nam wybaczy lub osoba, której ufamy, przekona nas, że w naszym postępowaniu nie było nic złego. Taką moc wybaczania przypisujemy zwykle księżom i psychoterapeutom. Kiedy poczucie winy jest zbyt wysokie? Ponieważ poczucie winy często uruchamia się „samo”, a w dodatku jego podłożem jest lęk, może ono ujawniać choroby naszej psychiki. Np. patologiczne poczucie winy jest jednym z ważnych objawów depresji. Występuje też w zaburzeniach lękowych, przy niskiej samoocenie i w zaburzeniach osobowości. Dobrze ilustruje to poniższy dialog między pacjentem i terapeutą: Terapeuta: Dlaczego uważasz, że twoja pomoc w wytapetowaniu kuchni sąsiadów była podłym uczynkiem? Pacjent: Bo wzory kwiatów na sąsiadujących pasach nie schodziły się, jak należy. Terapeuta: Jak duże były te różnice? Pacjent: Około trzech milimetrów. Terapeuta: Na wszystkich pasach? Pacjent: Na dwóch. Terapeuta: A ile pasów było w sumie? Pacjent: 20-30. Terapeuta: Czy ktokolwiek to zauważył? Pacjent: Nie, sąsiad był zachwycony efektem. I to jest najbardziej podłe, nawet mu nie pokazałem tych szpar, nie przyznałem się, że tak zepsułem jego kuchnię… Pacjent doświadcza depresji, a jego irracjonalne poczucie winy jest tu objawem chorobowym. O patologicznym poczuciu winy mówimy, jeśli pojawia się ono, choćby człowiek nie zrobił nikomu nic złego, to, co zrobił było jedynie błahostką, albo też tylko o złym uczynku pomyślał, nie wprowadzając go jednak w czyn. Jak uwolnić się od chorobliwego poczucia winy? Psycholodzy wypracowali kilka skutecznych metod uwolnienia się od patologicznej, irracjonalnej winy. Terapia behawioralno-poznawcza polega na uczeniu pacjenta rozpoznawania błędów logicznych we własnym myśleniu. Np. osoba cierpiąca na depresję może obwiniać siebie o to, że sąsiadka złamała nogę na śliskim chodniku: „Wiedziałem, że chodnik jest śliski, mogłem go czymś posypać”. Ten błąd w myśleniu nazywany personalizacją polega na braniu odpowiedzialności za negatywne wydarzenia, na które nie mamy wpływu. Tabletki przeciwlękowe redukują wyolbrzymione winy, ponieważ zmniejszają lęk, który leży u ich podłoża. Można się też nauczyć redukować lęk metodami psychologicznymi – np. poprzez trening relaksacyjny, autoafirmację i medytację transcendentalną (wyciszenie i „oczyszczanie umysłu”). Te zabiegi przynoszą nawet lepsze efekty niż tabletki, bowiem zapobiegają nawrotom patologicznej winy, które często mają miejsce po odstawieniu medykamentów. miesięcznik "Zdrowie"

Jak odbudować związek po zdradzie? Jakie są główne motywy zdrady? Jak reagują osoby zdradzające, które są przyłapane na zdradzie?

brak poczucia winy po zdradzie