Orłowo (dzielnica Gdyni)Dom w Gdyni-Orłowie, gdzie w 1920 roku mieszkał Stefan Żeromski a obecnie mieści się także galeriaStajnie w KolibkachOrłowo – nadmorska, południowa dzielnica Gdyni . Znajduje się w niej molo orłowskie, a także charakterystyczny dla krajobrazu dzielnicy klif , z którym nazwę dzieli usytuowane w Orłowie centrum handlowe . Na terenie dzielnicy znajduje się I Akademickie LO , które współpracuje z trójmiejskimi szkołami wyższymi . W Orłowie znajduje się też stacja kolejowa i przystanek Szybkiej Kolei Miejskiej w Trójmieście Gdynia Orłowo . Na granicy Orłowa z płytą redłowską można zobaczyć wiele dział, bunkrów i transzei z początku lat 50. XX w . W latach 1931 - 1935 istniała gmina Orłowo Morskie . W czasie okupacji niemieckiej dzielnica nazywała się Adlershorst (w dosłownym tłumaczeniu: Orla Kępa lub Orle Gniazdo).[1]Spis treści1 Atrakcje turystyczne i zabytki2 Położenie3 Kościoły, parafie i Zakony4 Szkoły5 Zobacz też6 Przypisy Atrakcje turystyczne i zabytkiDo głównych atrakcji Orłowa należy spacerowe molo i okolice klifu , umożliwiające spacery i wycieczki widokowe. Molo w Orłowie Scena Letnia Teatru Miejskiego im. Witolda Gombrowicza przy Molo w Orłowie były zajazd Adlerówka, ul. OrłowskaDom Kuracyjny, ul. Orłowskawilla "Weneda", ul. Przebendowskich 1Pensjonat "Gryf", ul. Przemysława 6willa, ul. Inżynierska 111zespół pałacowo-parkowy, stadnina koni, Kolibki, al. Zwycięstwa 291, dawna posiadłość Sobieskichzespół pałacowo-parkowy, ul. Folwarczna 2, była siedziba I Akademickiego Liceum OgólnokształcącegoXVI-wieczny kościół pw. Matki Boskiej Bolesnej Domek Żeromskiego, ul. Orłowska - obecnie siedziba Towarzystwa Przyjaciół Orłowa i Rady Dzielnicy, Kawiarnia; tutaj tworzył Stefan Żeromski .Przez wiele lat przy ulicy Orłowskiej 13 istniał jeden z najbardziej znanych klubów w Trójmieście – Maxim , który spopularyzował zespół Lady Pank piosenką pt "Tańcz głupia tańcz", rozpoczynającą się tekstem - U Maxima w Gdyni. PołożenieOrłowo graniczy z dzielnicami Gdyni: Redłowo (od północy), Mały Kack (od zachodu), z miastem Sopot (od południa), a także z Zatoką Gdańską (od wschodu). Przez Orłowo przepływa rzeka Kacza , która tam też uchodzi do Morza Bałtyckiego . Kościoły, parafie i zakony KościołyNa terenie dzielnicy znajdują się następujące kościoły:kościół rzymskokatolicki pod wezwaniem Matki boskiej Bolesnej . Wspólnota Kościołów Chrystusowych Przed II wojną światową w Kolibkach znajdował się też kościół pw. św. Józefa . W 1764 świątynia była konsekrowana, w 1794 ustanowiona filią Wielkiego Kacka. W 1928 do parafii w Kolibkach należały 143 osoby. Ostatnim księdzem tam pracującym był ks. Roman Wiśniewski. W 1939 władze niemieckie rozebrały kościół pw. św. Józefa , chociaż nie był uszkodzony; rozbiórka trwała od jesieni 1939 do wiosny 1940 . Zniszczono wszystko łącznie z fundamentami, ogrodzeniem cmentarza i kapliczkami. Obrazy przeniesiono do kościoła na Witominie, gdzie spłonęły w 1945 . Po wojnie kościoła już nie odbudowano, a kościołem parafialnym został były kościół ewangelicki w Orłowie pw. Matki Boskiej Bolesnej . ParafieNa terenie dzielnicy znajduje się parafia Parafia Matki Boskiej Bolesnej w Gdyni . Parafia ta powstała w 1945 roku , gdy po II wojnie światowej ks. Stefan Kwiatkowski poświęcił kościół protestancki w Orłowie za przyzwoleniem Kurii Biskupiej w Pelplinie . ZakonyNa terenie Orłowa są klasztory sióstr: serafitek urszulanek elżbietanek dominikanek karmelitanek bosych . Szkoły Zespół Szkół Plastycznych w Gdyni Zespół szkół nr. 5 imienia Obrońców Helu - Gimnazjum nr 5 i szkoła podstawowa transportowe imienia Teofila ZegarskiegoZespół szkół nr 6 imienia Obrońców Załogi ORP GROM - Gimnazjum nr 7 i szkoła podstawowa nr 11Liceum EkonomiczneI Akademickie Liceum Ogólnokształcące im. Zasłużonych Ludzi Morza w Gdyni Zobacz też Kacza Klif Orłowski Kolibki Przypisy↑ Inne hasła zawierające informacje o "Orłowo (dzielnica Gdyni)": Inne lekcje zawierające informacje o "Orłowo (dzielnica Gdyni)": Publikacje nauczycieli Logowanie i rejestracja Czy wiesz, że... Rodzaje szkół Kontakt Wiadomości Reklama Dodaj szkołę Nauka

Dziś mija 3 miesiąc od kiedy zamieszkałam w Gdyni. Uważam, że to ciągle bardzo skromny staż, a jako nowa mieszkanka z ogromnym zainteresowaniem i zaciekawieniem przyglądam się temu miastu

U Maxima w Gdyni. Legendarny klub wystawiony na sprzedaż 5 Legendarny gdyński Maxim, który wielkimi literami zapisał się w historii polskiej rozrywki, po raz kolejny został wystawiony przez miasto na sprzedaż.

^{Ten tekst pamiętają wszyscy miłośnicy Lady Pank. Tańcz, głupia tańcz (Jan Borysewicz, Andrzej Mogielnicki), to był jeden z pierwszych przebojów nowo powstałej grupy (koniec 1981), a autorzy znani byli z wcześniejszych z dokonań w zespole Budka Suflera (np. Nie wierz nigdy kobiecie). Także nowe piosenki okazały się przebojami, a pierwszy z nich Mała Lady Pank dał nazwę grupie. Tańcz głupia tańcz, nagrano razem z Vademecum skauta w czerwcu 1982 r. w Studio Teatru STU już z Januszem Panasewiczem jako stałym wokalistą. Maxim to nie fantazja tekściarza, ale realna knajpa w Gdyni Orłowie, której zła sława ciągnęła się od lat 70., aż do nowej rzeczywistości lat 90.. Dla wtajemniczonych informacja, że dziewczynę widuje się w Maksimie, oznaczała tylko jedno, że schodzi na złą drogę. Tam nie bywały grzeczne dziewczynki, za to sporo w drogich futrach, obwieszonych złotą biżuterią, często jeszcze nieletnich. Autor trafił do knajpy zaproszony przez kogoś z Trójmiasta, a skala procederu zafascynowała go i przeraziła. Piosenka, jak opowiadał, to opis spędzonego tam wieczoru. Przypomniałam sobie o Maximie, czytając jakiś kryminał. Akcja toczyła się w Trójmieście, a sprytny prokurator połączył współczesne zabójstwo z podobną historią sprzed ponad 20 lat. I wtedy odżyły czasy trójmiejskiego półświatka, a więc i Maxima. Trudno powiedzieć, że byłam bywalcem, ale rzeczywiście byłam w tej knajpie kilka razy służbowo, a raz podejmowana z honorami przez samego Mecenasa obiadem. Klub otwarto w Orłowie, tuż przy wejściu na molo, w latach 70. Ściana od strony morza była szklana, a więc z lokalu roztaczał się piękny widok na zatokę. W środku rosło drzewo, którego korona wystawała ponad dachem. Budynek jakby je obudowywał. To był ewenement. Zgód na takie budowanie w tym okresie nie dawano. Nie było też tak wielkich oficjalnych majątków, aby kupić nad samym Bałtykiem blisko hektarową działkę i na niej wybudować ponad 700 metrowy budynek o oryginalnej konstrukcji. fot. Maxim/ Maxim/ Maxim/ Maxim/ Maxim/ We wnętrzu była restauracja, kilka barów, scena i wspaniałe koło, które wraz z tancerkami podnosiło się wysoko ponad głowy gości. Robiło duże wrażenie, nawet na ekipie 07 zgłoś się, która realizując kolejne odcinki serialu często odwiedzała nocne bary i restauracje, bo to były najlepsze miejsca akcji dla kryminału. Na ścianach wisiały prawdziwe dzieła sztuki, a także meble były oryginalne i stylowe. Były też przytulne, choć nieoficjalne pokoje na górze. Właścicielem biznesu był słynny na Pomorzu doktor nauk humanistycznych (!?), Michał Antoniszyn, znany pod pseudonimem Mecenas. Oficjalnie mówiło się, że zbił majątek na sprowadzaniu do Polski pierwszych maszyn grających, choć trudno sobie było wyobrazić w tamtych czasach interesy międzynarodowe na taką skalę. Wersja nieoficjalna była bardziej prawdopodobna. Był królem trójmiejskiego półświatka i największym na Wybrzeżu paserem. Był też na usługach PRL-owskich tajnych służb. I podobno od nich wyszedł pomysł wybudowania lokalu, który pozwoliłby na kontrolę nad miastem oraz obserwację dyplomatów, obcokrajowców, biznesmenów, a także tzw. elit. Innymi słowy, za swobodę w prowadzeniu swoich szemranych interesów, zgodził się zostać słupem, jak ładnie mówi się w żargonie służb, znakomicie zalegendował miejsce obserwacyjne, czyli umożliwił inwigilację na szeroką skalę. Majstersztyk. Wybrzeże w latach 70. było specyficznym miejscem. Bez problemu (jak na komunistyczne warunki) można było się przemieszczać do krajów skandynawskich, bo regularnie pływały promy do Stockholmu, Helsinek, Nynäshamn, Karlskrony itp. Potrzebny był paszport, o który za każdym razem prosiło się biuro paszportowe, które mogło go wydać lub nie, ale jak się miało znajomości… Po powrocie trzeba było paszport oddać. Ale nie była potrzebna wiza, ani zaproszenie. Skandynawowie nie mieli żadnych ograniczeń, za to duże zachęty, bo wszystko było prawie za darmo: dziewczyny, hotele, knajpy i wódka. Do dziś pamiętam spitych do nieprzytomności Szwedów, bo część docierała i do Warszawy. Trójmiejscy cinkciarze zarabiali krocie. Kwitł nielegalny handel bursztynem i srebrem. Na promach, prawie oficjalnie, pracowały panienki pod opieką swoich alfonsów. Światek przestępczy miał całkiem sporo źródeł i możliwości pozyskiwania nielegalnych przychodów, a za opiekę nad interesami musiał służbom płacić. Podobno w 1974 r., jako 19 letni ochroniarz, rozpoczął w Maximie pracę Nikodem Stokarczyk. Według Mecenasa Nikoś był zbyt wątłej postury, aby stać na bramce tak renomowanego klubu. Zresztą jeżeli nawet, to był zdolny i szybko zajął się poważniejszymi interesami. W latach 90. był szefem trójmiejskiej mafii samochodowej. Zginął zastrzelony w porachunkach gangsterskich w Niemczech. Na spędzanie czasu i zabawę w Maximie stać było nielicznych. Bywała tu Violetta Villas i Bohdan Łazuka, Roman Polański, Günter Grass , a także zachodnie gwiazdy festiwalu w Sopocie. Przesiadywali tu pracownicy służby bezpieczeństwa i miejscowi przestępcy. Drink w Maximie mógł kosztować równowartość miesięcznej pensji. Z naszej ekipy, prywatnie, zdarzało się tu bywać Bronisławowi Cieślakowi (por. Borewicz), najczęściej z Tadziem Tarnasem (II reżyser). Nie wiem ile razy byli w knajpie, ale na pewno o jeden raz za dużo. Mecenas wszystkich nas zapraszał i obiecywał zniżki. Ale jakoś reszcie się nie składało. Natomiast w knajpie i jej okolicy kręciliśmy zdjęcia. Według Wikipedii to był odcinek pt. Dlaczego pan zabił moją mamę, z którego ja najbardziej lubiłam tekst jak może być prawdziwa miłość z człowiekiem, który na co dzień pije mleko. To było o Szwedach, a ja właśnie wróciłam po kilku miesiącach i wiedziałam ile mleka taki Szwed jest w stanie wypić i do jakich egzotycznych potraw to robi. Realnie kręconych zdjęć do tego odcinka w Maximie nie pamiętam. O knajpie się mówi, nazywając ją Kaskada (taki lokal o złej reputacji był wtedy w Szczecinie), ale scena, która odbywa się w nocnym barze (występuje zespół muzyczny, a piosenkarka śpiewa ówczesny przebój Sing, sing) to Piekiełko hotelu Posejdon. To pamiętam, bo byłam II operatorem dźwięku i musiałam nagrać rozmowy przy barze, a więc co chwila paraliżowałam hotel wyłączając lodówki i centralną klimatyzację. Zawsze umiałam spowodować, żeby mój portret miał powód zawisnąć przy wejściu z adnotacją: Tej pani nie obsługujemy. No, ale nagrania się udały. A nasi imprezowicze? Bronisław kończył zdjęcia na Wybrzeżu i następnego dnia raniutko odlatywał do Krakowa na kilka dni. Panowie udali się więc do Maxima na pożegnalną kolację. Zabawa była świetna, obsługa znakomita. Kiedy postanowili wracać już dniało. Kelner zorganizował transport do hoteli (nie było radio taxi i Ubera), dostał sowity napiwek. Nie zgadzała się tylko jedna rzecz. Rachunek skasował najpierw od jednego, a potem od drugiego gościa (oczywiście z dwoma napiwkami). Ten drobiazg, wydał się dopiero po pewnym czasie, przy jakiejś przekomarzance i oczywiście w całkiem innym miejscu, a dokładnie na promie do Helsinek, gdy pod dowództwem Bronisława Cieślaka, usiłowaliśmy wymusić od przebranego za kapitana promu Kazia Tarnasa, kapitańskie drinki. A więc, nawet nie było jak interweniować i dopominać się o swoje. Solidarnie postanowili za to, że więcej do Maxima nie chodzą. Po wakacjach, kiedy film był zmontowany i nawet częściowo udźwiękowiony, zarządzono dokrętki. Nie było już ani dekoracji na hali zdjęciowej, ani naszych obiektów. Większość stanowiły jakieś neutralne przebitki, plany ogólne i panoramy ulicy oraz bliskie plany por. Borewicza, czasem dopowiadającego jakieś zdanie lub patrzącego znacząco w jakimś kierunku. Oczywiście potrzebne były także dokrętki z Trójmiasta, czyli widoczki na morze, molo itp. Było też kilka brakujących scen, w tym rozmowa porucznika Borewicza z policjantem z komisariatu Gdynia Orłowo, a więc najlepszym miejscem do takiego spotkania było orłowskie molo. Nasza ekipa liczyła w sumie kilkanaście osób. Akurat dzień był pochmurny, a nawet dżdżysty. Szło nam kiepsko. W ostatniej chwili zatrudniony aktor, ledwo co przygotowane i nienauczone dobrze, teksty. Marzniemy, kręcimy. Nieodległy Maxim jeszcze pogrążony we śnie po nocnych swawolach. Nagle jak gdyby nigdy nic pojawia się Mecenas we własnej osobie: – zróbcie sobie przerwy z pół godzinki. Zapraszam na kawę, herbatę, zaraz umyślnego wyślę po świeże bułki, to może coś zjemy? – a potem skasujecie od nas należność najlepiej z napiwkiem i to dwa razy! Błyskotliwie odparował Bronisław i się zaczęło…. Dostaliśmy nie tylko śniadanie, ale i wystawny obiad po zdjęciach. Nie był to już czas pełnych półek, a raczej sklepów komercyjnych z żywnością dwa razy droższą, ale impreza była na 14 fajerek. Mecenas nie opuszczał nas nawet na chwilę, żebyśmy się nie wymknęli. Ściągnięto całą załogę wcześniej, bo przecież Maxim zaczynał swoje działanie dopiero w okolicach kolacji i nie z powodu schabowych i ziemniaczków tu przychodzono. Nasze samochody (mieliśmy trzy osobówki) odstawiono pod hotel i dalej obsługiwał nas transport miejscowy. Alkohole dla chętnych lały się szerokim strumieniem. Na wynos dostaliśmy po butelce wybranego trunku. Ja pracowałam z moim mężem, więc mieliśmy dwie flaszki wina i trzecią, bo się okazało, że jesteśmy miesiąc po ślubie. Kelner został dyskretnie zidentyfikowany i z roboty wyleciał z hukiem (była pokazówka). Natomiast z pamiętną kwietniową nocą (tą od podwójnego rachunku) i powrotem o brzasku, związana jest jeszcze jedna historia. Bronisław wrócił lekko zanietrzeźwiony do Grand Hotelu w Sopocie, odebrał klucze do pokoju i rzucił do recepcjonisty: – proszę mnie obudzić o bo ja mam zaraz potem taksówkę na lotnisko – tak wiem i dlatego mam propozycję, żeby pan się na chwilę zdrzemnął tu w hallu, w fotelu, a portier przyniesie na dół pana bagaże, bo w tym stanie, to pan na to budzenie do pokoju nie zdąży. W Maximie służbowo byłam jeszcze kilka razy. Tu powstawały zdjęcia do następnej serii 07 zgłoś się, Smażalni story Sylwestra Szyszki, Sztosu Olafa Lubaszenki czy Czterdziestolatka 20 lat później Jerzego Gruzy. W 2004 r. lokal zamknięto. Nie poradził sobie w nowych czasach.}

Legendy Gdyni (3) Mlodzi Gdynianie,duchow nie ma.Pani w kapeluszu mieszkala kiedys na Zygmunta,pani w kasku miala padaczke i chodzila do kosciola na Swietojanskiej.Krokodyl natmiast mieszkal rzeczywiscie w Orlowie i mial fajnego przyjaciela psa.Obaj sympatyczni.Teraz chyba juz nic nie pozostalo z tamtych lat.Pozdrowienia z NY dla znajomych.

Najlepsze piosenki weselne. Znajdziesz tu teksty piosenek disco polo, biesiadnych, tradycyjnych oraz innych. Tylko 3 kroki dzielą cię od stworzenia niepowtarzalnego śpiewnika: - Zaloguj się - Dodaj wybrane piosenki do śpiewnika - Wydrukuj i przekaż gościom na weselu Super zabawa na weselu gwarantowana. Możesz również zamówić gotowy śpiewnik - 8 gotowych wzorów okładek Wyszukaj piosenki Halina - tekst piosenki Był kiedyś dzień jeden dzień w życiu kochałem ją swoją miłością Lecz nagle coś, coś się skończyło odeszłaś stąd - zostałem sam Halina Halina gdzie są dziś niebieskie oczy twe Halina Halina przecież kiedyś tak bardzo kochałem Cię Być może znów w miejscu nieznanym marzysz we śnie o mnie kochana Być może znów, znów mnie pokochasz być może znów zostanę sam Pobrano z Komentarze Podobne piosenki Płynie Wisła Wisła, płynie po polskiej krainie. Po polskiej krainie A dopóki płyni ... Zobacz Asiu co zrobiłaś Zobacz Asiu co zrobiłaś jakich gości zaprosiłaś oni brzuchy wypełniają i nic ... Kawałek do tańca Jeszcze trochę do północy. Drink jak zagubiony pocisk, Strzelił mocno mi do głow ... Reklama: Wszelkie prawa do tekstów piosenek umieszczonych na stronach portalu przysługują ich autorom. Są one umieszczone w celach edukacyjnych oraz służą wyłącznie do użytku prywatnego. Jeśli autor nie życzy sobie publikacji utworu prosimy o kontakt, a tekst zostanie usunięty. 02ZogY0.

rq84jbi44r.pages.dev/139

rq84jbi44r.pages.dev/298

rq84jbi44r.pages.dev/227

rq84jbi44r.pages.dev/373

rq84jbi44r.pages.dev/74

rq84jbi44r.pages.dev/25

rq84jbi44r.pages.dev/362

rq84jbi44r.pages.dev/219

rq84jbi44r.pages.dev/248

u maxima w gdyni tekst